Logic Riddles

Killcross, 2003) odkryli uszkodzenia lub inaktywację kory podbrzusznej
zakłóciły rozwój nawyków behawioralnych. Odwrotnie, zmiany chorobowe w stanie prelimbicznym
mPFC przyspieszyło rozwój nawyków. Na podstawie tych ustaleń
zaobserwowali (George, Duffaud i Killcross, 2010), że infralimbic i prelimbic
wydaje się, że kortyki pełnią komplementarne i konkurencyjne role w szerokim zakresie
sytuacje.
W przypadku przesunięcia zestawu, kora przedlimbiczna jest zaangażowana w odłączanie się od
istniejący zestaw i wyzwalanie wyszukiwania nowego zestawu w przypadku wykrycia określonych zmian
w zadaniu. Zmiany te mogą wiązać się z negatywnymi opiniami wynikającymi z odmienności
nagradzać nieprzewidziane okoliczności lub zmiany kontekstu lub bodźców. Kora podbrzuszna,
jednakże normalnie działa przeciwdziałając działaniu kory przedlimitowej i zniechęcając do zachowania
w kierunku ustalonych wzorców. Dzięki temu działaniu kora podbrzusza jest odpowiedzialna za utrzymanie obecnego zestawu, gdy zwierzęta są narażone na przesunięcie międzywymiarowe lub gdy zdarzenia awaryjne są odwracane. Kiedy kora podpodłogowa jest
uszkodzona, kora przedlimbiczna może swobodnie odłączać się od obecnego zestawu, gdy
wykryto zmianę. W przypadku naszych opcjonalnych eksperymentów z przesunięciem może to wyjaśniać
dlaczego szczury z uszkodzeniami kory podbrzusznej wydają się wykonywać EDS i się uczyć
więcej o wcześniej nieistotnym wymiarze w drugiej fazie eksperymentu.
Eksperymenty, takie jak badanie rozłączenia Blocka i wsp. (2007), wykazały znaczące wyniki
pogłębili naszą wiedzę na temat procesów psychologicznych związanych z przemieszczaniem się
normalnego mózgu, ale może również generować interesujące hipotezy dotyczące pochodzenia
specyficzne wzorce dysfunkcji w zaburzeniach neurologicznych. Badania na zwierzętach są często
w stanie ujawnić informacje, które nie zawsze są łatwo dostępne za pomocą obrazowania funkcjonalnego
techniki u ludzi. Dzieje się tak częściowo dlatego, że neuroobrazowanie zwykle wymaga uśredniania
w wielu próbach, podczas gdy badania przesunięć zbiorów obejmują niewielką liczbę krytycznych
zmiany. Dzieje się tak również częściowo dlatego, że wiele procesów zidentyfikowanych przez Blocka i in. by
należy oczekiwać, że będą działać wspólnie, co utrudni ich oddzielenie w obrazowaniu